prowokacja

prowokacja {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IIa, lm D. prowokacjacji {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'działanie mające wywołać u kogoś odpowiednią, zamierzoną reakcję, spowodować dokonanie czynu o następstwach zgubnych dla tej osoby lub osób z nią związanych; też: działalność agentów służb specjalnych, którzy przeniknęli w szeregi{{/stl_7}}{{stl_7}} jakiejś organizacji, mająca na celu jej unieszkodliwienie, zniszczenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przyczyną masowych wystąpień była prowokacja zmontowana przez służby porządkowe. Tajną organizację rozbito w wyniku misternej prowokacji. Uciekać się do prowokacji. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}praw. {{/stl_8}}{{stl_7}}'nakłanianie kogoś do popełnienia przestępstwa mające na celu doprowadzenie do wszczęcia przeciwko tej osobie postępowania karnego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie miano przeciwko niemu dowodów, więc sięgnięto do wypróbowanej metody prowokacji. Wskutek policyjnej prowokacji aresztowano go pod zarzutem łapownictwa. <fr. z łac.> {{/stl_10}}